ΠΑΝΗΓΥΡΕΙΣ ΙΕΡΟΥ ΝΑΟΥ

Η ΕΝΟΡΙΑ ΜΑΣ ΕΟΡΤΑΖΕΙ

Α) ΤΗΝ ΚΥΡΙΩΝΥΜΟΝ ΕΟΡΤΗΝ ΑΥΤΗΣ 30Η ΝΟΕΜΒΡΙΟΥ ΚΑΤ ἘΤΟΣ
-ΤΗΝ ΠΑΡΑΜΟΝΗΝ ΤΕΛΕΙΤΑΙ ΠΑΝΗΓΥΡΙΚΟΣ ΕΣΠΕΡΙΝΟΣ ΜΕΤ'ΑΡΤΟΚΛΑΣΙΑΣ
-ΑΝΗΜΕΡΑ ΟΡΘΡΟΣ ΠΑΝΗΓΥΡΙΚΗ ΘΕΙΑ ΛΕΙΤΟΥΡΓΙΑ ΚΑΙ ΑΡΤΟΚΛΑΣΙΑ ΤΗΣ ΟΠΟΙΑΣ ΧΟΡΗΓΟΣ ΕΙΝΑΙ Ο ΕΚΠΟΛΙΤΙΣΤΙΚΟΣ ΣΥΛΛΟΓΟΣ Ὁ ΑΓΙΟΣ ΑΝΔΡΕΑΣ"
ΦΕΤΟΣ ΕΙΣ ΤΗΝ ΠΑΝΗΓΥΡΙΝ ΤΟΥ ΙΕΡΟΥ ΝΑΟΥ ΤΟ ΠΡΟΓΡΑΜΜΑ ΕΙΝΑΙ ΩΣ ΑΚΟΛΟΥΘΩΣ:
ΗΜΕΡΑΝ ΣΑΒΒΑΤΟΝ २९ ११ 2008 ΕΣΠΕΡΑΣ ΚΑΙ ΠΕΡΙ ΩΡΑΝ ΕΒΔΟΜΗΝ ΑΠΟΓΕΥΜΑΤΙΝΗΝ ΤΕΛΕΙΤΑΙ ΠΑΝΗΓΥΡΙΚΟΣ ΕΣΠΕΡΙΝΟΣ ΜΕΤ'ΑΡΤΟΚΛΑΣΙΑ
ΗΜΕΡΑΝ ΚΥΡΙΑΚΗΝ 30ΗΝ ΘΑ ΤΕΛΕΣΘΟΥΝ ΟΡΘΡΟΣ, ΘΕΙΑ ΛΕΙΤΟΥΡΓΙΑ ΚΑΙ ΑΡΤΟΚΛΑΣΙΑ

30 ΧΡΟΝΙΑ ΠΟΙΜΑΝΤΙΚΗΣ ΔΙΑΚΟΝΙΑΣ (19.11.1978-19.11.2008)

Τετάρτη, 5 Νοέμβριος 2008

30 ΧΡΟΝΙΑ ΠΟΙΜΑΝΤΙΚΗΣ ΔΙΑΚΟΝΙΑΣ (19.11.1978-19.11.2008)

ΣΥΝΟΜΙΛΙΑ ΜΕ ΕΝΑ ΜΑΘΗΤΕΥΟΜΕΝΟ ΔΗΜΟΣΙΟΓΡΑΦΟ

______Ο κ. Ιω. Χρυσάνθου (1), φοιτητής Α.Τ.Ε.Ι. Πατρών, τμήμα Πληροφορικής και Μ.Μ.Ε., εκκολαπτόμενος δημοσιογράφος και συνεργάτης της τοπικής εφημερίδος «Φιλόδημος», με επιμονή παρεκάλεσε να του δώσω μια συνέντευξη. Επειδή έχω ως αρχήν μου να υποστηρίζω τους νέους ανθρώπους στο ξεκίνημα της ζωής τους, αποδέχθηκα το αίτημά του και λίγες ημέρες πριν συναντηθήκαμε στο Επισκοπείο. Ήλθε κοντά μας κομίζοντας ένα ερωτηματολόγιο. Δεν είχαμε καμμιά προσυνεννόηση για το είδος των ερωτήσεων. Επεσήμανα όμως, ότι δεν θα ήθελα να συνομιλήσουμε για ζητήματα της τρέχουσας επικαιρότητος, δηλ. για το «ΣΗΜΑΝΤΡΟ» και τα συναφή με αυτό θέματα, επειδή τώρα δεν είναι η κατάλληλη ώρα. Συμφώνησε μαζί μου και έτσι αρχίσαμε τη συζήτηση. Άνοιξε το μικρόφωνο και άρχισε να με ερωτά και να καταγράφει...
________Έπειτα από λίγες ημέρες στην εφημερίδα του Αιγίου «ΦΙΛΟΔΗΜΟΣ» δημοσιευόταν η συνέντευξη με τον εντυπωσιακό τίτλο «Δε με αγγίζουν οι καταγγελίες.....γιατί είμαι αθώος!» (24.10.2008).
________Την ίδια ώρα με ηλεκτρονικό ταχυδρομείο μου διαβίβασε το κείμενο και σε ηλεκτρονική μορφή. Διέγνωσα, ότι επιθυμούσε να το παρουσιάσω και από το προσωπικό μας Blog.
________Ένας νέος άνθρωπος επιζητεί, αλλά και δικαιούται, την αναγνώριση του μόχθου του. Γι αυτό και ευχαρίστως προβαίνουμε στην ανάρτηση αυτή, χωρίς παρεμβάσεις, χωρίς διορθώσεις, χωρίς σχόλια. Τον κ. Χρυσάνθου και από τη θέση αυτή και ευχαριστώ και συγχαίρω. Θα έχει ένα λαμπρό μέλλον στη δημοσιογραφία, επειδή διαθέτει γλαφυρή πέννα.
_______Από σήμερα λοιπόν, αγαπητοί μου φίλοι, ξεκινάμε κανονικά την επικοινωνία μας. Τα σχόλια είναι και πάλι στη διάθεσή των αγαπητών επισκεπτών, φίλων, συνεργατών και εν Χριστώ αδελφών μας. Η άτυπη οικογένεια του ιστοτόπου μας ξανασμίγει. Το blog στις καλές ημέρες του σημειώνει περί τις εξακόσιες επισκέψεις ανά 24ωρο. Το ρεκόρ μέχρι σήμερα είναι 1.350 επισκέψεις σε 24 ώρες. Αποστέλλω εγκάρδιες ευχές προς όλους τους επισκέπτες μας, όπου γης κι αν βρίσκονται. Διότι μας επισκέπτονται αναγνώστες από την Ευρώπη, από την Ασία, από την Αμερική, από την Αφρική, από την Αυστραλία.
Καλό μήνα και καλή συνεργασία, αγαπητοί μου φίλοι.
+ Ο ΚΑΛΑΒΡΥΤΩΝ ΚΑΙ ΑΙΓΙΑΛΕΙΑΣ ΑΜΒΡΟΣΙΟΣ
Τετάρτη 5 Νοεμβρίου 2008
Ο Μετρητής μας δείχνει τώρα 74.600 επισκέψεις

(1) Επικοινωνία: johnchris1@windowslive.com
www.gchrisanthou.blogspot.com

________________________________________________________________________________

ΕΠΕΙΓΟΥΣΑ ΑΝΑΚΟΙΝΩΣΙΣ τησ 7ης Νοεμβρίου 2008

1. Υπάρχει ένα παλικάρι 28 ετών στον Ευαγγελισμό που χρειάζεται 40 φιάλες αίμα. Σοβαρό ατύχημα με μηχανή, έχουν πειραχτεί ζωτικά όργανα. Τα στοιχεία του είναι: Μερισιώτης Βαγγέλης, ευαγγελισμός μεθ2, ώρες 8.30-14.00 και 15.00-19.00.
Προωθείστε το, όπου μπορείτε.
Ευχαριστώ
====================================
2. Ανάγκη για αίμα. προωθήστε το!

Καλημέρα σας.
Θα ήθελα την βοήθειά σας για την ζωή ενός φίλου μου. Χρειάζεται να κάνει μεταμόσχευση συκωτιού και πρέπει να βρούμε αίμα αποκλειστικά ομάδας 'ο αρνητικό'. Εάν μπορείτε ανακοινώστε το διότι έχει ζωή μία με δύο εβδομάδες. Μπορεί κάποιος/α από εσάς να έχει αίμα 'ο αρνητικό' και να του σώσει τη ζωή. Για οποιαδήποτε πληροφορία μη διστάσετε να επικοινωνήσετε μαζί μου.
Σας ευχαριστώ
Σταθόπουλος γ. Διονύσιος
τηλ-φαξ :26210-35638
κιν.: 6944 434 559
___________________________________________________
Καί τώρα πλέον η συνέντευξη

ΜΗΤΡΟΠΟΛΙΤΗΣ ΑΜΒΡΟΣΙΟΣ:

«Η 30χρονη θητεία μου είναι γεμάτη πόνο και ευλογία»
Δίνει σπάνια συνεντεύξεις, όμως επικοινωνεί σχεδόν καθημερινά με τους φίλους του, διατηρώντας ιστολόγιο το οποίο επιμελείται προσωπικά ο ίδιος. Φέτος κλείνει 30 χρόνια στο τιμόνι της Ιεράς Μητρόπολης Καλαβρύτων κι Αιγιαλείας και η επέτειος αυτή συμπίπτει με μια περίοδο τεταμένης ατμόσφαιρας και επικρίσεις προς το πρόσωπό Του. Ο Σεβασμιώτατος Μητροπολίτης Καλαβρύτων κι Αιγιαλείας κ. Αμβρόσιος, απαντά στα ερωτήματα του «Φ» χωρίς να αποφεύγει να αναφερθεί σε θέματα που «καίνε»:

Συνέντευξη: Γιάννης Χρυσάνθου

-Σεβασμιώτατε, στις 12 Οκτωβρίου συμπληρώσατε 30 χρόνια ως Μητροπολίτης Καλαβρύτων και Αιγιαλείας. Ποια στιγμή ξεχωρίζετε στην τριαντάχρονη πορεία σας;

Δεν έχω σκεφτεί, αλήθεια, μια τέτοια εκδοχή. Προσπαθώ κάθε μέρα της ζωής μου να είναι μια σημαντική ημέρα, να νιώθω ό,τι κάνω την κάθε μέρα, να αισθάνομαι κάπου ότι υπηρέτησα τον άνθρωπο και βέβαια ότι ήμουν αρεστός εις το Θεό. Η ζωή μου έχει μια μονοτονία και μια ομοιότητα, κάθε μέρα είναι μια μέρα πνευματικού αγώνος με την δόξα του Θεού και την βοήθεια του ανθρώπου. Επειδή η περίοδος που διανύουμε είναι αρκετά φορτισμένη και λόγω του ότι είμαι στο στόχαστρο κάποιων ανθρώπων, το ερώτημά σας μου δίνει αφορμή να σκεφτώ το πόσο σημαντική ήταν για εμένα η πρώτη δεκαετία στην Ιερά Μητρόπολη. Αυτά που έχουν μείνει από αυτά τα 30 χρόνια της διακονίας μου είναι μια θητεία με πολύ πόνο, μεγάλες ευλογίες του Θεού και με κάποια ευλογημένη δραστηριότητα.

-Θεωρείστε από τους πιο δημοφιλείς και καυστικούς σε θέματα επικαιρότητας Μητροπολίτες κυρίως μέσα από το προσωπικό σας ιστολόγιο (blog). Πώς πηγαίνει από πλευράς επισκεψιμότητας και τι μηνύματα λαμβάνετε;

Κοιτάξτε το blog δεν είναι μια δραστηριότητα για ένα Μητροπολίτη και μάλιστα τώρα που είμαι περασμένης ηλικίας. Το εγκαινίασα, διότι θέλω να δώσω το μήνυμα στους νέους ανθρώπους ότι η εκκλησία δεν μυρίζει μούχλα, όπως μερικοί θέλουν να νομίζουν και ότι στους κόλπους της υπάρχουν άνθρωποι, οι οποίοι μπορούν να μιλούν με τους νέους και να πείθουν. Έτσι δημιούργησα το blog για να πειραματιστώ και είδα ότι νέοι άνθρωποι και κυρίως οι άνθρωποι που δεν εκκλησιάζονται, που δεν είναι δηλαδή ζωντανά κύτταρα της εκκλησίας, παρακολουθούν το blog μου και με αυτό τον τρόπο δημιουργείται ένας κύκλος θα έλεγα ανθρώπων με ανησυχίες που επικοινωνούν μέσα από αυτό το χώρο.
Όσον αφορά την επισκεψιμότητα, το σημείο αιχμής είναι 1300-1350 άτομα που την ίδια ημέρα επισκέφτηκαν το ιστολόγιο. Ένας καθημερινός μέσος όρος είναι γύρω στα 500 με 600 επισκέψεις όταν λειτουργεί κανονικά. Σε αντίθεση με τους καλοκαιρινούς μήνες, όταν έπεσε ο αριθμός των επισκεπτών και το ενδιαφέρον λόγω του ότι σταμάτησα τα σχόλια διότι βρισκόμουν στα Καλάβρυτα και δεν μπορούσα να τα διαβάσω εξαιτίας τεχνικών προβλημάτων. Τώρα προσπαθώ με 2-3 συνεργάτες μου να βλέπουμε τα σχόλια ώστε να ξανά ανοίξει κανονικά ο διάλογος. Η τελική μου εμπειρία μέσα από το blog είναι πολύ θετική και θα ευχόμουν και η Εκκλησία της Ελλάδος να δημιουργήσει ένα ανάλογο εκκλησιαστικό ιστολόγιο και μαζί με αυτό να ανοίξει την επικοινωνία με ανθρώπους που τη ζητούν.

-Τον τελευταίο καιρό η κοινή γνώμη έχει θορυβηθεί από πολιτικά και εκκλησιαστικά σκάνδαλα και αναφέρομαι στην Ι.Μ. Βατοπεδίου. Θεωρείτε ότι το Οικουμενικό Πατριαρχείο θα μπορούσε να είχε επέμβει πιο δραστικά;

Το έχω γράψει ήδη και στο blog ότι απορώ γιατί η Μητέρα Εκκλησία, δηλαδή το Οικουμενικό Πατριαρχείο, δεν εκφέρει έναν λόγο, οποιοδήποτε, γιατί έχει τηρήσει σιωπή. Τώρα τελευταία βέβαια ζήτησε να μάθει γραπτώς τι συμβαίνει. Θαρρώ καλό είναι αυτό αλλά όχι αρκετό. Έπρεπε ο Οικουμενικός Πατριάρχης να παραπονεθεί για την μη επέμβαση της πολιτείας, να πάρει μια θέση. Φαίνεται ότι κάποιοι λόγοι τον υποχρεώνουν να είναι προσεκτικός. Εμείς όμως πληρώνουμε την ζημία και η Εκκλησία της Ελλάδος πληρώνει την φθορά που γίνεται από αυτή την υπόθεση.

-Συνεχώς γίνεται λόγος για την αμύθητη εκκλησιαστική περιουσία. Είναι όντως υπέρογκα τα ποσά που διαχειρίζεται η Εκκλησία της Ελλάδος. Θεωρείτε ότι αξιοποιούνται με το σωστό τρόπο;

Αυτή είναι μια ερώτηση που πρέπει να γίνει στην διοίκηση της Εκκλησίας. Η αμύθητη εκκλησιαστική περιουσία είναι ένας μύθος και πολλοί την επικαλούνται για να την βλάψουν, αγνοώντας το τεράστιο κοινωνικό έργο το οποίο κάνει η Εκκλησίας μας. Αυτό είναι και το παράπονό μου, ότι δηλαδή εμείς δεν μπορούμε να κάνουμε αυτό που κάνει η κότα όταν γεννάει το αβγό «κο-κο-κο έκανα το αβγό…» που λέγαμε παιδιά. Η δημοσιογραφία οφείλει να ανακαλύπτει αυτά τα θετικά στοιχεία και να μην προσπαθεί να βρει μόνο αρνητικά. Η Εκκλησία της Ελλάδος κάνει ένα τεράστιο κοινωνικό έργο και ποτέ δεν έχω ακούσει να προβάλλεται και να ακούγεται προς τα έξω.

-Κάντε μας ένα σχόλιο σχετικά με τις πρόσφατες τηλεοπτικές εκπομπές που αφορούν την εταιρεία Μετόχι Α.Ε. και το συνεδριακό-ξενοδοχειακό κέντρο «Σήμαντρον» αλλά και άλλες δραστηριότητες της Ιεράς Μητρόπολης Καλαβρύτων κι Αιγιαλείας. Τι αντίκτυπο κατά την γνώμη σας έχουν όλα αυτά στην κοινή γνώμη και πώς τα χαρακτηρίζετε;

Δεν με θίγουν διότι είμαι αθώος από όλες αυτές τις κατηγορίες και βεβαίως νομίζω ότι δεν έχω πρόβλημα στην επαρχία μου. Ο κόσμος του Αιγίου και της γύρω περιοχής γνωρίζει εμένα και τις προσπάθειές μου. Τώρα για τους ανθρώπους εκτός της Μητρόπολης που δεν γνωρίζουν το έργο μας, ίσως τα πιστεύουν. Στον δρόμο που κυκλοφορώ δεν είδα καμία αντίδραση και καμία δυσαρέσκεια. Μάλιστα την περασμένη εβδομάδα ο τέως υπουργός κ. Μπεκίρης σε συνέντευξη στην εφημερίδα «Πελοπόννησος» δήλωσε “Κάτω τα χέρια από τον Σεβασμιώτατο Μητροπολίτη Καλαβρύτων & Αιγιαλείας”
Έχω ανακοινώσει ότι 95 περίπου άνθρωποι μισθοδοτούνται από την Μητρόπολη και τις διάφορες δραστηριότητες που έχουμε. Σε αυτούς έχουμε να προσθέσουμε 30 ακόμη που εργάζονται στο «Σήμαντρον», που είναι και το σημείο αναφοράς των ημερών και άλλους 5 που απασχολούνται στο Grand Chalet, που είναι χώρος υποδοχής των προσκυνητών κάτω από το Μέγα Σπήλαιο. Μέσα από όλες αυτές της δραστηριότητες ζουν αρκετές οικογένειες. Υπάρχει ένα κοινωνικό έργο το οποίο αγνοούν παντελώς όλοι αυτοί που αναφέρονται στην Μητρόπολή μας τον τελευταίο καιρό. Προσπαθούν να βρουν ψεγάδια. Άλλωστε και ο ήλιος έχει σκιές αν θέλουμε έτσι να δούμε τα πράγματα. Επιτελώ ένα έργο για την ανακούφιση των πιστών.

-Όλες αυτές οι υποθέσεις που αφορούν τον εκκλησιαστικό χώρο και καθημερινά αποτελούν πρώτο θέμα στα Μ.Μ.Ε., θεωρείτε ότι υποκινούνται από κάποιους ώστε οι κοινή γνώμη να στρέψει την προσοχή της από τα «καυτά» πολιτικά θέματα όπως το Μακεδονικό ζήτημα αλλά και θέματα παιδείας που ακόμα εκκρεμούν;

Πολλοί τα λένε αυτά, όπως και εσείς με την ερώτησή σας. Δεν είναι δουλειά μου να απαντήσω.

-Πολλοί είναι οι Μητροπολίτες που φορούν περίτεχνα άμφια, μεγαλοπρεπείς σταυρούς διακοσμημένους με πολύτιμες πέτρες, κυκλοφορούν με υπερπολυτελή αυτοκίνητα… Θεωρείτε ότι όλα ενδεχομένως προκαλούν στους πιστούς και ιδιαίτερα στις μέρες μας, που το 21% του ελλαδικού πληθυσμού ζει στα όρια της φτώχειας;

Μια λαοκρατική αντίληψη παρουσιάζει έτσι τα πράγματα. Η εκκλησία πάντοτε είχε την λαμπρότητά της ως ένα συστατικό της. Στην Παλαιά Διαθήκη ο ίδιος ο Θεός παρότρυνε το Νώε να φτιάξει την κιβωτό από ατόφιο χρυσάφι. Ό,τι προσφέρεται στον Θεό και έχει σχέση με Αυτόν, θα πρέπει να είναι καθαρό, αμόλυντο και όχι ευτελές.
Τα άμφια ενός ιερέα είναι ένα μέρος της Θείας Λατρείας και βεβαίως δεν μπορώ να φανταστώ έναν άνθρωπο να ευχαριστιέται την ημέρα του Πάσχα τρώγοντας φασολάδα ή το εκκλησίασμα να βλέπει έναν ιερέα την ημέρα των εορτών να φοράει ευτελή άμφια. Η λαμπρότητα της ημέρας επιβάλλει και την λαμπρότητα ανάλογων πραγμάτων. Όμως υπάρχει ένα όριο. Νομίζω ότι στην εποχή μας έχουμε υπερβεί αυτό το όριο, όλοι οι άνθρωποι ζητούν το καλύτερο και το πολυτελέστερο και απ’ ό,τι φαίνεται αυτό έχει περάσει και στην εκκλησία. Το κρίσιμο σημείο είναι να τηρήσει κανείς το μέτρο αυτό όμως είναι αποτέλεσμα της όλης προσωπικότητας ενός ανθρώπου.
Προσωπικά δεν ασχολήθηκα ποτέ με το τι άμφια θα χρησιμοποιήσω, ο διάκονος και οι άνθρωποι που με πλαισιώνουν παίρνουν κάτι από το χώρο που είναι τα άμφια και μου βάζουν. Ποτέ δεν τους είπα «γιατί μου βάλατε αυτό και δεν μου βάλατε κάτι καλύτερο». Αυτή είναι η δική μου προσωπική σειρά βέβαια, δεν έχει ακουστεί ότι είμαι σε μια εξεζητημένη πορεία. Όσον αφορά το αυτοκίνητο και εγώ έχω ένα Mercedes μετά από 20 χρόνια που χρησιμοποιούσα μεταχειρισμένα και της κακιάς ώρας. Συγκεκριμένα ο κ. Μαρίνος Βουρδέρης αγόρασε και μου προσέφερε το αυτοκίνητο που έχω τώρα. Έχω λοιπόν αυτοκίνητο Mercedes. Αυτό τι σημαίνει, ότι αδιαφορώ για τον συνάνθρωπο; Είναι ένα καθημερινό εργαλείο και όχι είδος πολυτελείας, διότι πηγαίνω στην Αθήνα πολλές φορές το μήνα, σε δύσβατα χωριά για να λειτουργήσω και θα πρέπει να είμαι εκεί εγκαίρως, ασφαλής και ξεκούραστος όσο το δυνατόν. Όταν μια οικογένεια έχει 2 και 3 αυτοκίνητα, ένας Μητροπολίτης μπορεί να έχει ένα και αξιόπιστο.

-Ποια είναι η γνώμη σας για τον νέο Αρχιεπίσκοπο Ιερώνυμο; Έχει περάσει πάνω από μισός χρόνος από την ενθρόνιση του ως Αρχιεπίσκοπος Αθηνών & Πάσης Ελλάδος και σπάνια γίνεται λόγος στα ΜΜΕ για την δράση και του έργο του, σε αντίθεση με τον Μακαριστό Χριστόδουλο, που η δημοτικότητά του ξεπερνούσε ακόμα και πολύ αγαπητών στον κόσμο πολιτικών προσώπων και όχι μόνο.

Για να είμαι ειλικρινής και ο Μακαριστός Χριστόδουλος είχε την υπερβολή με το να λέει συνεχώς και πολλά, σε αντίθεση με τον νέο Αρχιεπίσκοπο που τηρεί σιωπή και δεν παίρνει θέση σε ζητήματα που τρέχουν και ο κόσμος θέλει καθοδήγηση. Έχει άλλη βαρύτητα η άποψη ενός Μητροπολίτη από αυτή του Αρχιεπισκόπου, που είναι ο αρχηγός της Εκκλησίας μας.

-Στις μέρες μας όλο και περισσότεροι νέοι απομακρύνονται από τον χώρο της εκκλησίας. Εσείς ως Μητροπολίτης έχετε κάνει ενέργειες ώστε να προσελκύσετε όσο τον δυνατό περισσότερα νεαρά άτομα στους κόλπους της εκκλησίας;

Αυτό είναι ένα μεγάλο πρόβλημα και δεν έχει να κάνει με τον αν εγώ ή κάποιος άλλος έχει κάνει ενέργειες. Όπως είναι δομημένη στις μέρες μας η κοινωνία, οι νέοι δεν προσανατολίζονται προς την Εκκλησία, πράγμα το οποίο δεν σημαίνει ότι δεν πιστεύουν αλλά είναι θέμα της ίδιας της οικογένειας. Όταν δηλαδή οι γονείς δεν πηγαίνουν στην εκκλησία και τα μικρά παιδιά δεν θα πάνε. Παλαιότερα τα παιδιά πήγαιναν κάθε Κυριακή στην εκκλησία με το σχολείο, όπως και εγώ. Στην συνέχεια όταν ωριμάσουν και μπουν στην εφηβεία έχουν ξεσυνηθίσει τον παράγοντα Εκκλησία και πηγαίνουν στα κέντρα διασκεδάσεως και στα μπαρ, διαμορφώνοντας άλλο τρόπο ζωής.
Η Μητρόπολη έχοντας να αντιμετωπίσει αυτό το σύνολο των συνηθειών, κάνει προσπάθειες για να προσεγγίσει τους νέους στους κόλπους της. Μερικές από αυτές είναι το Κέντρο Νεότητας, το internet caf? που εγκαινιάστηκε σε ένα κτίριο της Μητροπόλεως ώστε να το επισκέπτονται φοιτητές του Τ.Ε.Ι. Επίσης έχουμε δημιουργήσει το Κέντρο Επιμόρφωσης, τα κατηχητικά σχολεία και τέλος πολλοί είναι οι ιερείς που επισκέπτονται σχολεία και συζητούν με τους μαθητές. Τα παλαιότερα χρόνια έκανες μια μικρή προσπάθεια και είχες πολλούς καρπούς, τώρα κάνεις μεγάλη προσπάθεια και έχεις μικρή καρποφορία.

-Ποιοι είναι οι επόμενοι στόχοι όσον αφορά το φιλανθρωπικό έργο της Μητρόπολης;

Το φιλανθρωπικό έργο της Ιεράς Μητρόπολης είναι πολύ μεγάλο και η συντήρησή του είναι ένα σημαντικό πρόβλημα και μια μεγάλη ευθύνη που καθημερινά αντιμετωπίζουμε. Αυτή την στιγμή έχουμε ένα γηροκομείο στα Καλάβρυτα και ένα στο Αίγιο, ακόμα έχουμε ιδρύσει δυο μονάδες κατάκοιτων στο Αίγιο και στα Καλάβρυτα. Το εστιατόριο «Το στέκι της Αγάπης» που καθημερινά σιτίζονται 35 συνάνθρωποί μας και το «Κελάρι της Αγάπης», από το οποίο μοιράζονται τρόφιμα σε άπορους με την συνεργασία του Δήμου.
Από ’κει και έπειτα χτίζουμε ένα καινούργιο βρεφονηπιακό σταθμό, τον οποίο πρέπει να ολοκληρώσουμε άμεσα διότι πολλές είναι οι οικογένειες που έχουν εκδηλώσει το ενδιαφέρον για τα παιδιά τους.

-Ένας Μητροπολίτης έχει ελεύθερο χρόνο; Αν ναι, πώς τον αξιοποιεί;

Η αλήθεια είναι ότι δεν έχω καθόλου ελεύθερο χρόνο και αυτό γιατί αγωνίζομαι με την ίδια όρεξη και αγάπη με αυτή που ξεκίνησα. Πολλά χρόνια προσπαθούσα να χτίσω κάποια ιδρύματα, τα κατάφερα και τώρα αντιμετωπίζουμε το δύσκολο έργο της συντήρησης τους. Εύχομαι και θα ήθελα να έχω περισσότερο χρόνο ελεύθερο για να μπορώ να μελετήσω και να ασχοληθώ περισσότερο με τον άνθρωπο. Όνειρο μου είναι να μπω σε ένα μικρό εκκλησάκι και να δέχομαι εσάς και οποιοδήποτε άλλο για εξομολόγηση, να έχω δηλαδή μια επαφή με τους πιστούς.


Βιογραφικά Στοιχεία:,

* Κατά κόσμον Αθανάσιος Λενής, του Γεωργίου και της Νικολίτσας
* Γεννήθηκε στην Αθήνα στις 22 Ιουλίου 1938
* Στις 17 Μαΐου 1961 κείρεται Μοναχός-αδελφός της Ιεράς Μονής Βαρλαάμ των Μετεώρων και στις 31 Μαΐου 1961 χειροτονείται Διάκονος. Παραμένει στη Μονή.
* Το 1962 αναχωρεί από τα Μετέωρα, επανέρχεται στην Αθήνα και μετέχει στη νεοπαγή Μοναστική Αδελφότητα "Παναγία η Xρυσοπηγή", ως ιδρυτικό Μέλος.
* Το 1963 έλαβε το πτυχίο του από τη Θεολογική Σχολή του Πανεπιστημίου Αθηνών.
* Στις 17 Ιουλίου 1963 χειροτονείται Πρεσβύτερος και διορίζεται Εφημέριος στο ναό Αγ. Αναργύρων Αμαρουσίου Αττικής
* Τον Μάϊο του 1967 μετατίθεται ως Εφημέριος του ιερού Ναού Αγ. Γεωργίου στο Νέο Ψυχικό Αττικής
* Τον Αύγουστο 1967 αποσπάται για έξη μήνες, μαζί μέ πολλούς άλλους κληρικούς της Αρχιεπισκοπής Αθηνών, στη Μακεδονία για την πλήρωση κενών εφημεριακών θέσεων και αποστέλλεται στο Ξινό Νερό Αμυνταίου Φλωρίνης. Εξυπηρετεί τα χωριά Ροδώνα και Φανό Αμυνταίου.
* Τον Φεβρουάριο 1968, όταν έληξε η απόσπασή του, με εντολή της Αρχιεπισκοπής Αθηνών διορίζεται Ιεροκήρυξ του Σώματος Ελληνικής Χωροφυλακής.
* Το 1974 αναλαμβάνει Γραμματεύς-Πρακτικογράφος της Ιεράς Συνόδου
* Τον Αύγουστο 1976 εκλέγεται Τιτουλάριος Μητροπολίτης Ταλαντίου, χειροτονείται Επίσκοπος και διορίζεται Αρχιγραμματέας της Ιεράς Συνόδου
* Στις 12 Οκτωβρίου 1978 εκλέγεται Μητροπολίτης Καλαβρύτων και Αιγιαλείας
* Στις 19 Νοεμβρίου 1978 ενθρονίζεται στο Αίγιο και αναλαμβάνει τα ποιμαντικά του καθήκοντα.

Πρωτοφανής προπαγανδιστική επίθεση κατά του Αγίου Όρους
Γράφει: Ο Θύμιος Παπανικολάου

Τέτοια πρωτοφανή και λυσσώδη επίθεση εναντίον Μονής και συνολικότερα εναντίον του Αγίου Όρους, δεν έχουμε ξαναζήσει. Άνοιξαν όλοι οι κρουνοί της νεοταξικής προπαγάνδας κατά του Αγίου Όρους. Πηκτά κύματα άγνοιας, παραπληροφόρησης και φαιάς προπαγάνδας ξεσηκώνονται από παντού: Από τις πιο βρώμικες εστίες του πολυεθνικού κεφαλαίο (ΜΜΕ) μέχρι τους «ανεξάρτητους» δήθεν μπλόγκερ. Από τους μηχανισμούς του παρακράτους μέχρι τους πολιτικάντηδες κάθε είδους και χρώματος.
Και όπως σε όλα τα ζητήματα της νεοταξικής ισοπέδωσης, έτσι και εδώ, το χορό τον σέρνουν τα «αριστερά» δεκανίκια των πλανητικών και εγχώριων νταβάδων της κοινωνικής και πολιτικής μας ζωής.
Και μόνο αυτή η γιγάντια προπαγανδιστική μηχανή που ξερνάει ενορχηστρωμένα και διατεταγμένα όλη τη λύσσα της και την αβυσσαλέα υποκρισία της εναντίον της Μονής και του Αγίου Όρους γενικότερα, πρέπει κάθε πολιτικά σκεπτόμενο να τον βάλει σε σκέψεις και υποψίες.
Είναι γνωστό, σε κάθε έναν που έχει ερευνήσει στοιχειωδώς τι είναι παγκοσμιοποίηση και Νέα Τάξη, ότι η Ορθοδοξία και η Εκκλησία είναι από εκείνα τα συνεκτικά εθνικά και κοινωνικά βάθρα που συστηματικά και επίμονα επιδιώκει το κράτος της Νέας Τάξης να τα καταδεφίσει.
Το ελληνικό κράτος, τα «κρατικά» και «παρακρατικά» κόμματά του και οι χορτάτοι και επιδοτούμενοι «οργανικοί» τους διανοούμενοι είναι οι «εντολοδόχοι», τα «βαποράκια» αυτής της κατεδάφισης.
Αυτό είναι το σημείο εκκίνησης κάθε επαναστατικής σκέψης: Όταν το κράτος, τα κόμματα και οι ιδεολογικοί γενίτσαροι του καθεστώτος κτυπούν την Εκκλησία κάτι βρωμάει. Και πάντα σε τέτοιες συγκρούσεις κράτους-γενιτσάρων με την Εκκλησία η αγωνιστική θέση είναι: Είμαστε με την Εκκλησία. Το γιατί το έχουμε αναλύσει πολλές φορές.
Αφετηρία της σωστής άποψης και θέσης δεν είναι τα τυχόν σκάνδαλα της Εκκλησίας και η διαφθορά των παπάδων ή κάποιων μοναχών. Δεν ζούμε σε μια παραδεισένια κοινωνία, αλλά στον παρακμασμένο καπιταλισμό που θεσμοί και άνθρωποι υπόκεινται στους νόμους της αγοράς και της διάβρωσης.

Η εκκλησιαστική «καμαρίλα»

Αναμφίβολα ο πλουτισμός, η χλιδή και ο εμπορικός κυνισμός ανθρώπων της Εκκλησίας «σκανδαλίζουν» και αποτελούν το «γόνιμο έδαφος» για την ολομέτωπη επίθεση εναντίον των Ορθόδοξων αξιών και συμβόλων, εναντίον συνολικά των βάθρων και των συνεκτικών ιστών του Ορθόδοξου εκκλησιαστικού σώματος.
Τα αίσχη, τα σκάνδαλα και η ανηθικότητα αυτής της εκκλησιαστικής «καμαρίλας» προκαλούν την οργή και την αηδία της ελληνικής κοινωνίας. Η οργή, όμως είναι κακός κλειδούχος της σκέψης. Και οι μηχανισμοί της εξουσίας ερεθίζουν πάντα την τυφλή οργή επιλεκτικά, την φουντώνουν, την ξαπλώνουν και την εμπορεύονται αγοραία για να επικαλύψουν την πραγματικότητα και να τη διοχετεύσουν στους δόλιους πολιτικούς τους στόχους.
Είναι γνωστή η συνταγή των σκανδαλοψυχώσεων: Το καθεστώς επιλεκτικά και διατεταγμένα ανακυκλώνει και εμπορεύεται συμπτώματα της σήψης του, «αποκαλύπτει» εξωτερικές πτυχές των σκανδάλων των διαπλεκόμενων εξουσιών του (και η εκκλησιαστική «καμαρίλα» είναι μέσα σε αυτή την καθεστωτική διαπλοκή των εξουσιών), με ένα και μοναδικό στόχο: Τη συσκότιση της σκέψης και το καναλιζάρισμα της λαϊκής οργής στους «αγωγούς» των επιδιωκόμενων πολιτικών στόχων.
Η εξουσία της Εκκλησία ως πνευματική και οικονομική δομή της καπιταλιστικής κοινωνίας λειτουργεί μέσα σε αυτούς τους νόμους του συστήματος. Είναι υποκρισία αβυσσαλέα να αγανακτούμε δήθεν για τις οικονομικές δραστηριότητες της Εκκλησίας και να μην κτυπάμε αυτούς τους νόμους και την κερδοσκοπική τους λογική που διαβρώνουν θεσμούς και ανθρώπους, ιδέες και συνειδήσεις.
Και είναι υποκρισία και επικάλυψη των ιδεολογικών, πολιτικών, αλλά και οικονομικών καθεστωτικών στόχων, όταν ζητάμε να ενταχθεί η περιουσία της Εκκλησίας στο Δημόσιο, δηλαδή στο κράτος των πολυεθνικών.
Και είναι πολλαπλή υποκρισία και πολιτική απάτη να αποκρύπτουμε το εξής: Ότι η εκκλησιαστική ιεραρχία και οι διαχειριστές του Ορθόδοξου δόγματος είναι μια μορφή εξουσίας και ως τέτοια άμεσα και στενά διαπλεκόμενη με το καπιταλιστικό καθεστώς και το κράτος του.
Όσο, λοιπόν, αυτοί οι «διαχειριστές» λειτουργούν μέσα στις εμπορευματικές καπιταλιστικές σχέσεις θα υπόκεινται στους μηχανισμούς που διέπουν αυτές τις σχέσεις και τα κρούσματα της σήψης και διαφθοράς μέσα στους κόλπους της Εκκλησίας θα διευρύνονται και θα πολλαπλασιάζονται.
Είναι ουτοπία να πιστεύει κανείς ότι με το «θεϊκό κήρυγμα» θα σωθεί η κατάσταση. Αυτό εξάλλου αποδεικνύει και η ιστορία. Τα φαινόμενα της εκκλησιαστικής σήψης όχι μόνο δεν ελαττώνονται, αλλά αυξάνουν ανάλογα με τη σήψη του καθεστώτος. Και σήμερα αυτή η σήψη του καθεστώτος και των διαπλεκόμενων εξουσιών του έχει εκκολάψει παντού σε όλο το θεσμικό, κρατικό και πολιτικό πλαίσιο παρακρατικές «καμαρίλες», «μαφίες» και «τρωκτικά». Ακόμα και μέσα στην εκκλησιαστική, θεσμική ιεραρχία.
Φυσικά υπάρχουν και οι συνειδητοί και οι πρωτοπόροι που αγωνίζονται και εδώ, όπως και σε κάθε κοινωνικό, ιδεολογικό και πολιτικό τομέα. Και θα λέγαμε ότι οι πλειονότητα των μοναχών και ιερέων όχι απλώς αντιστέκεται σε αυτά τα κρούσματα της διαφθοράς, αλλά αγωνίζεται και ενεργητικά. Κάτι που αποκρύβεται σκοπίμως και δολίως από τους μηχανισμούς του συστήματος.
Συνοψίζοντας. Οι «καμαρίλες» και τα «τρωκτικά» υπάρχουν και μέσα στην καθεστωτική εκκλησιαστική ιεραρχία. Αυτές οι «καμαρίλες» είναι αναπόσπαστα στοιχεία του καθεστωτικού σάπιου εποικοδομήματος: Σαρξ εκ της σαρκός αυτού του καπιταλιστικού συστήματος και της σήψης του.
Το «σώμα», όμως της Ορθοδοξίας, οι αξίες της, οι παραδόσεις της και τα σύμβολά της, ο κόσμος της είναι διαφορετικά.
ΟΤΑΝ δεν ξεχωρίζουμε αυτές τις δύο αντίθετες και ασυμφιλίωτες καταστάσεις τότε μαζί με τις σαπουνάδες πετάμε έξω από τη σκάφη και το παιδί. Όταν δεν κάνουμε αυτό το διαχωρισμό τότε ρίχνουμε νερό στο μύλο των νεοταξικών σχεδιασμών που στοχεύουν την Ορθόδοξη Εκκλησία ΓΕΝΙΚΑ. Είναι σαν να λέμε και εμείς: Η Ορθόδοξη Εκκλησία είναι σάπια, καταργήστε την…
Σήμερα με όχημα τα σκάνδαλα της εκκλησιαστικής «καμαρίλας» προωθούνται λύσεις κατάλυσης όλων των βάθρων της Ορθόδοξης Εκκλησίας. Γι’ αυτό και τα σημερινά σκάνδαλα της «καμαρίλας» του Βατοπεδίου, όπως και άλλα στο παρελθόν, «αποκαλύπτονται» ενορχηστρωμένα, διατεταγμένα και με μισές αλήθειες από τις πηγές των σκανδάλων: Τους οικονομικούς και πολιτικούς «νταβατζήδες» και τα «πιόνια» τους.




Άγνοια-ψεύδη-παραπληροφόρηση

Έξω, συνεπώς, από τους ιδεολογικούς και πολιτικούς στόχους, υπάρχουν και οικονομικοί στόχοι σε αυτές τις υποκριτικές, ενορχηστρωμένες και κατευθυνόμενες επιθέσεις εναντίον του Αγίου Όρους. Ο καυγάς είναι για το πάπλωμα: Να αφαιρέσουν θέλουν κάθε περιουσία από το Άγιον Όρος και να την μοιράσουν στις πολυεθνικές.
Ταυτόχρονα το οικονομικό «ξεδόντιασμα» της Εκκλησίας την υπονομεύει δραματικά και της αφαιρεί τις δυνατότητες να αντισταθεί στον οδοστρωτήρα της παγκοσμιοποίησης.
Το κράτος, τα κόμματα και τα «παπαγαλάκια» τους πιάνονται με τη διαφθορά που οπωσδήποτε υπάρχει και εκεί μέσα για να κατεδαφίσουν και αλώσουν ένα σύμβολο: Το Άγιον Όρος!
Φυσικά αυτά τα σκάνδαλα των παπάδων και των μοναχών ωχριούν μπροστά στα σκάνδαλα των κατηγόρων τους, ωχριούν μπροστά στα σκάνδαλα των πολυεθνικών, του κράτους, των κομμάτων, των ΜΜΕ και όλων των λαμόγιων που ουρλιάζουν σήμερα εναντίον της Μονής Βατοπεδίου.
Είναι εμετική και αηδιαστική αυτή η σκανδαλώδης επικάλυψη των καθεστωτικών σκανδάλων και η θηριώδης υποκρισία των καθεστωτικών εισαγγελέων κατά του Αγίου Όρους. Εξίσου εξοργιστικά και αηδιαστικά είναι: Η άγνοια, τα ψεύδη και η παραπληροφόρηση.
Γιατί γενεσιουργός αιτία όλων αυτών είναι το αστικό κράτος και οι κυβερνήσεις του, οι νόμοι του και τα συντάγματά του. Εκεί είναι το σκάνδαλο και όχι στη Μονή Βατοπεδίου (εδώ είναι το σύμπτωμα). Η Μονή και η αρπακτική της «καμαρίλα» σύμφωνα με τους νόμους και το Σύνταγμα λειτούργησαν.
Η Μονή Βατοπεδίου λειτούργησε με βάση τη Νομοθεσία περί Εκκλησιαστικής περιουσίας που θεσπίστηκε επί Ελευθερίου Βενιζέλου, και με τρία άλλα μεγάλα νομοθετήματα (το τελευταίο στη μεταπολίτευση, το 1976-78, από τον Γεώργιο Ράλλη). Η νομική βάση της Εκκλησίας και των Μονών είναι πολύ ισχυρή, μια βάση με προσάρτημα απόλυτης ισχύος και στη Συνθήκη ένταξης της Ελλάδας στην ΕΟΚ. Αυτό παρασιωπάται εντελώς ανεξήγητα από όλους τους «εισαγγελείς» κατά της Εκκλησίας και των Μονών…
Η υπόσταση και η περιουσία των παλαιών (ιστορικών Μονών) δεν θεσπίζεται από τα Χρυσόβουλα. Αλλά από τη νομοθεσία του ελληνικού κράτους. Απλώς η απόδειξη ύπαρξης και νομής που απαιτεί ο νομοθέτης αποδεικνύεται από μια σειρά ιστορικών στοιχείων, μέρος των οποίων είναι οι ιστορικοί τίτλοι που δόθηκαν από Βυζαντινούς Αυτοκράτορες.
Ένας καταπατητής μετά από μερικά χρόνια θεσπίζει ιδιοκτησιακό δικαίωμα. Οι τίτλοι ιδιοκτησίας των Μονών, θέλουν οι θιασώτες της λαμογιάς και της υποκρισίας, να είναι «άκυροι» γιατί είναι «παλιοί»!!!
Και ένα ευρωπαϊκό παράδειγμα: Στη Γαλλία όλοι οι ιστορικοί Ναοί προ του 1905 κρατικοποιήθηκαν μεν, αλλά παραχωρήθηκαν στην Εκκλησία για πάντα, ενώ το κράτος ανέλαβε την υποχρέωση της συντήρησής τους για πάντα. Ενώ τα μοναστήρια γίνονται Νομικά πρόσωπα με την ιδιοκτησία τους πλήρως αναγνωρισμένη από το κράτος (απαλλαγμένα από κάθε φορολογία), και ας πρόκειται για τίτλους που δόθηκαν πριν από αιώνες.
Και κάτι τελευταίο: Την ανταλλαγή δεν τη ζήτησε η Μονή, τη ζήτησε πεισματικά το κράτος. Η αλήθεια είναι ότι το κράτος και οι κερδοσκοπικές μαφίες πήγαν να αρπάξουν τα κτήματα της Μονής, και όταν οι γνωμοδοτήσεις βγήκαν αρνητικές πρότειναν «ανταλλαγή».
Όλα αυτά, που αποδεικνύουν ότι είναι το κράτος και οι νόμοι του που «έθρεψαν» όποιο τυχόν σκάνδαλο, τα αποκρύβουν. Κτυπούν μόνο το Βατοπέδιο και το Άγιον Όρος για να προωθήσουν τα δόλια νεοταξικά σχέδιά τους.

Διευκρίνιση: Δεν υποστηρίζουμε ότι θα πρέπει να ανασταλεί η κριτική στη διαφθορά που υπάρχει (υπάρχει μεγάλη) και μέσα στην Εκκλησία και στους μοναχούς. Υποστηρίζουμε ότι πρέπει να βλέπουμε το ζήτημα συνολικά και σε σχέση με τις νεοταξικές επιδιώξεις. Να μην χάνουμε το δάσος πίσω από το δέντρο. Η διαφθορά της Εκκλησίας απλώς χρησιμοποιείται σαν όχημα γι’ αυτές τις επιδιώξεις.
Και τελικά δεν νομιμοποιούνται οι καθεστωτικοί διευθυντές των οίκων ανοχής, τα αρπακτικά και τα λαμόγια, καθώς και τα «εγκάθετα» παπαγαλάκια τους να παραδίδουν μαθήματα ηθικής και να ουρλιάζουν εναντίον του συμβόλου της Ορθοδοξίας, που είναι το Άγιον Όρος…
Και τέλος να πούμε και αυτό: Καμία «καρατόμηση» και «εξυγίανση» δεν μπορεί να γίνει από το κράτος. Το κράτος αυτό, όπως και όλο το πολιτικό εποικοδόμημα είναι «γρανάζι» του πλανητικού κράτους: Των υπερεθνικών μονοπωλίων.
Αυτό το κράτος καμιά λύση προς το συμφέρον της ελληνικής κοινωνίας και του λαού της δεν προωθεί. Το αντίθετο επιδιώκει. Το ζήτημα της εκκλησιαστικής «καμαρίλας» είναι ζήτημα του ελληνικού λαού, των κινημάτων του και του ορθόδοξου σώματος που αγωνίζεται εναντίον της ισοπέδωσης της ελληνικής κοινωνίας…