Κυριακή 10 Φεβρουαρίου 2013

ΛΙΓΑ ΛΟΓΙΑ ΓΙΑ ΤΟΝ ΣΗΜΕΡΑ ΕΟΡΤΑΖΟΜΕΝΟ ΑΓΙΟ ΧΑΡΑΛΑΜΠΟ

Άγιος Χαράλαμπος ο Ιερομάρτυρας
Ημερομηνία εορτής: 10/02/2013Άγιος Χαράλαμπος ο Ιερομάρτυρας
Τύπος εορτής: Σταθερή.
Εορτάζει στις 10 Φεβρουαρίου εκάστου έτους.
Πολιούχος: Πρέβεζα, Πύργος Ηλείας, Κέα, Φιλιατρά
Άγιοι που εορτάζουν: Αγιος Χαραλαμπος Ο Ιερομαρτυρας (85 - 198)


Μέγεθος γραμματοσειράς κειμένου:Font ResizeFont ResizeFont Resize





Κατηξιώθης, Χαράλαμπες, ἐκ ξίφους,
Καὶ λαμπρότητος καὶ χαρᾶς τῶν Μαρτύρων.
Τῇ δεκάτῃ Χαράλαμπες, ἐὸν ἐτμήθης ἀπὸ λαιμόν.
Βιογραφία
Ο Άγιος Χαράλαμπος ήταν ιερεύς στη Μαγνησία της Μικράς Ασίας και έζησε επί αυτοκρατορίας του Σεπτιμίου Σεβήρου (193 - 211 μ.Χ.). Όταν το έτος 198 μ.Χ. ο Σέβηρος εξαπέλυσε απηνή διωγμό κατά των Χριστιανών, ο έπαρχος της Μαγνησίας Λουκιανός, συνέλαβε τον Άγιο και του ζήτησε να αρνηθεί την πίστη του. Όμως ο Άγιος όχι μόνο δεν το έκανε αυτό, αλλά αντίθετα ομολόγησε στον έπαρχο την προσήλωσή του στον Χριστό και δήλωσε με παρρησία ότι σε οποιοδήποτε βασανιστήριο και να υποβληθεί δεν πρόκειται να αρνηθεί την πίστη της Εκκλησίας. Τότε η σκοτισμένη και σαρκική ψυχή του Λουκιανού επέτεινε την οργή της και διέταξε να αρχίσουν τα φρικώδη βασανιστήρια στο γέροντα ιερέα. Πρώτα τον γύμνωσαν και ο ίδιος ο Λουκιανός, παίρνοντας το ξίφος του προσπάθησε να πληγώσει το σώμα του Αγίου. Όμως αποκόπηκαν τα χέρια του και έμειναν κρεμασμένα στο σώμα του Ιερομάρτυρα και μόνο ύστερα από προσευχή του Αγίου συγκολλήθηκαν αυτά πάλι στο σώμα και ο ηγεμόνας κατέστη υγιής. Βλέποντας αυτό το θαύμα του Αγίου πολλοί από τους δημίους πίστεψαν στον αληθινό Θεό.

Με το ζόφο στο νου και με τη θηριωδία στην καρδιά, ο έπαρχος έδωσε εντολή να διαπομπεύσουν τον Άγιο και να τον σύρουν διά μέσου της πόλεως με χαλινάρι. Τέλος, διέταξε τον αποκεφαλισμό του Αγίου, ο οποίος με το μαρτύριό του έλαβε το αμαράντινο στέφανο της δόξας σε ηλικία 113 ετών.

Τμήματα της τιμίας κάρας αυτού φυλάσσονται στη ιερά μονή Αγίου Στεφάνου Μετεώρων και στον ομώνυμο προσκυνηματικό ναό της κωμοπόλεως Θεσπιών της Βοιωτίας.

Ἀπολυτίκιον  (Κατέβασμα)
Ἦχος δ’. Ταχύ προκατάλαβε.
Ὡς στύλος ἀκλόνητος, τῆς Ἐκκλησίας Χριστοῦ, καί λύχνος ἀείφωτος τῆς οἰκουμένης σοφέ, ἐδείχθης Χαράλαμπες· ἔλαμψας ἐν τῷ κόσμῳ, διά τοῦ μαρτυρίου, ἔλυσας τῶν εἰδώλων, τήν σκοτόμαιναν μάκαρ, διό ἐν παρρησίᾳ Χριστῷ, πρέσβευε σωθῆναι ἡμᾶς.

Η ΠΑΡΑΒΟΛΗ ΤΩΝ ΤΑΛΑΝΤΩΝ


σημεριν εαγγελικ περικοπ μς  παρουσιάζει τν παραβολ τν ταλάντων.

νας νθρωπος –  πλούσιος ρχοντας – πρόκειτο ν φύγει γι μακριν ταξίδι. Κάλεσε λοιπν τος δούλους του κα τος παρέδωσε τ πάρχοντά του,  μοιράζοντάς τους διαφορετικ ποσ ταλάντων γι ν τ διαχειρίζονται σο θὰ ἀπουσίαζε. (να τάλαντο ντιστοιχε σσυγκεκριμένο βάρος χρυσο).
Τ τάλαντα ατ τς παραβολς συμβολίζουν τ χαρίσματα πο δίνει Θες  στος νθρώπους.   πρόοδος στ γράμματα, ο εδικς γνώσεις κα ο τεχνικς  κανότητες, μι διαίτερη  φεση σ κάποια
πιστήμη, στ μουσική, στν τέχνη σκάποιο  πάγγελμα. πι πλέον πάρχουν  πολλ κα  ποικίλα χαρίσματα πο κρύβει    προσωπικότητα το καθενός: λλος  χει γετικ χάρισμα, λλος χει κανό-τητα στ λόγο, λλος χει σύν εση, λλος αθορμητισμό, λλος εναι ργανωτικός,
λλος νθουσιώδης κα τολμηρός.
πως κανες δολος τς παραβολς  δν μεινε χωρς τάλαντο, τσι κα κανες νθρωπος δν μένει χωρς κάποιο θεϊκ δρο. λοι ο νθρωποι χουμε χα-ρίσματα. Κα τ κάθε χάρισμα μς τ δί-
νει γιος Θες μ σκοπ ν τ χρησι-μοποιήσουμε γι τ δική μας σωτηρία κατν φέλεια το πλησίον.
2. Aδικη δίκαιη κατανομή;
Βέβαια Θες δν δίνει σ λους οτε τν διο ριθμό, οτε τ διο εδος π τάλαντα. κενος ς παντογνώστης γνωρίζει τ δύναμη κα τν κανότητα το καθενός,  κενος γνωρίζει κα τς νάγκες
μας κα δίνει «κάστ κατ τν δίαν δύναμιν». Στν παραβολ διαβάζουμε τι στν να δολο δωσε πέντε τάλαντα, στν λλο δύο, στν λλο να.
Διαφορετικο νθρωποι, διαφορετικχαρίσματα. Χαρίσματα τ ποα διανέμει Θες κατ τ δική Του λάνθαστη κρίση κα πειρη σοφία λλ κα κατ τν ντοχ το καθενός, στε κανες ν μν
χει παράπονο, κανες ν μν ασθάνεται τι στερε κα ν νιώθει μειονεκτικά. λλωστε κοινωνία προκειμένου νὰ ἀπαρτίζει να ρμονικ σύν ολο, χρειάζεται τν κάθε νθρωπο μ τ διαίτερα χα-
ρίσματά του. Μπορομε ν σκεφθομε  τ σμα ν ποτελεται μόνο π χέρια μόνο π μάτια;
ς μν παραπονιόμαστε λοιπν γι τν  δθεν νιση κατανομ κι ς μ ζηλεύου με τος λλους γι τ χαρίσματά τους.
Μι τέτοια ζηλότυπη στάση μόνο δυστυ-χία μπορε ν προκαλέσει στ ζωή μας.
ντίθετα, ν  νακαλύψουμε καθένας τδικά του χαρίσματα κα ργαστομε γιτν ξιοποίησή τους, τότε κι μες προ-σωπικ θ χαιρόμαστε, λ λ κα στν πλησίον μας θ εμαστε ε εργετικοί.
3. Θ δώσουμε λόγο
πως ναφέρεται στν παραβολή, στερα π πολ καιρ πέστρεψε ρχοντας ατς κα ζήτησε π τος δούλους του ν το ποδώσουν λογαριασμγι τ πς ξιοποίησαν τ τάλαντα πο
τος εχε μπιστευθε.
Εναι πολ σημαντικ κα δν πρέπει κι  μες ν ξεχνομε τι κάποτε λοι θ κληθομε ν δώσουμε λόγο γι τ πς πε ράσαμε τ χρόνο τς ζως μας. Πολλο  νομίζουν τι ζω τος νήκει κα δν
χουν ν δώσουν λόγο σ κανέναν... Πόσο λάθος κάνουν! ζω δν εναι δική μας! Εναι δρο το Θεο, πως πίσης  δρο δικό Του εναι κα λευθερία μας. Εναι τάλαντα. Γι τ θαυμαστ ατ θε- ϊκ δρα θ δώσουμε λόγο. Θ λθει μέρα τς Τελικς Κρίσεως κα τότε θ πολογηθομε γι τν τρόπο μ τν  ποο ξιοποιήσαμε λα τ χαρίσματα πο μς δωσε γαθότητα το Θεο
4. H τιμωρία τς κνηρίας
ρχοντας τς παραβολς πιβράβευσε τος δούλους πο ργάστηκαν καπολλαπλασίασαν τ τάλαντά τους. Τιμώρησε μως αστηρ τν δολο πο φερε πίσω τ να τάλαντο πο εχε λάβει.
Κάνει ντύπωση ατ αστηρ τιμωρία. δολος ατς δν χασε τ τάλαντο το κυρίου του οτε τ σπατάλη  σε. Το τ φερε πίσω κέραιο. Δν κα νε λοιπν κάτι κακό, οτε μως κανε
κα κάποιο καλό· κα γι’ ατ τιμωρεται. 
Μποροσε ν ργαστε, κα δν ργάστηκε. Γι τν δράνεια κα τν κνηρία του ατ εναι ξιος καταδίκης. τσι  Κύριος παινε μν τν προθυμία καὶ ἀμείβει τν πιμέλεια κα τν ργατικότη-
τα τν δύο δούλων, τιμωρε μως παρα δειγματικ τ ραθυμία κα τν διαφορία  το λλου δούλου.
΄ς διδαχθομε κι μες π τ διδα κτικ ατ παραβολ κι ς ργαστομε  φιλότιμα γι ν καλλιεργήσουμε τ τάλαντα πο μς χει δώσει Θεός, στε ν χουμε «καλν πολογίαν»
στ φο-βερ βμα τς παγκοσμίου Κρίσεως.